De Piccardthofplas

door: Ana Buren

Wat eraan voorafging op het forum van avifaunagroningen.nl

16 januari 2006
Zojuist las ik dat er zulke leuke waarnemingen zijn gedaan bij de Piccardthofplas. Ik ben vandaag naar het eind van de Veenweg gereden om nu eindelijk eens die IJsvogel te zien en nu blijkt ie verdulleme naar de Piccardthofplas verhuisd te zijn. En zo'n massa Aalscholvers en ook Roerdompen nota bene!
Een tijdje terug bezocht ik voor het eerst die plas vanuit het zuidoosten. Dat is niet de juiste benadering geloof ik.
Ik zou eigenlijk graag de precieze waarnemingsplaats willen weten en hoe je daar komt. Zodat ik mij daarheen kan spoeden. Op mijn fietsie. Ik wil ook een roerdomp.
Ana
____________________

16 januari 2006
Ha Ana,
Ja het was daar erg leuk gisteren. Als je er heen gaat is natuurlijk het belangrijkste dat je de zon achter hebt. Tussen de verroeste platen sta je midden op de dag wel goed. Je kunt ook vanuit de stad gezien de platen voorbij lopen en voorbij de bosjes over de afrastering heenstappen en dan 50 meter naar de plas lopen. Daar heb je een heel goed overzicht. Gisteren waren de Roerdompen nogal vliegerig, maar meestal zitten ze in de stukjes riet waar je op uitkijkt. De IJsvogel vliegt aldoor hinderlijk door je beeld heen.
Succes,
Aart

____________________

16 januari 2006

Vandaag op mijn fiets naar de Piccardthofplas. Ik ga eerst maar naar de steiger bij de Piccardthof, want voor die locatie staat de zon aan de verkeerde kant en later op de dag wordt het alleen nog maar erger. Werkelijk een heel idyllisch plekje. Prachtig zicht over de plas. De Aalscholvers vliegen verschrikt op. Ik zie aan de overkant van de plas de hele kolonie zitten. Dat is toch wel bijzonder. Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien. Halverwege het water zitten ze op een paar boomstronken die boven het water uitsteken.

Verder zie ik er vier Dodaarzen, een paar Kuifeenden en Smienten. Maar dat was het dan ook wel. Geen IJsvogel of Roerdomp te bekennen. Teleurgesteld loop ik weer terug.
Halverwege het paadje loopt mij een jongeman tegemoet. Hij draagt een statief mee. We groeten elkaar en lopen door.
Stom stom stom! denk ik achteraf. Wat hebben ze me ook alweer geleerd? Je moet altijd vragen: 'Heeft u ook iets bijzonders gezien?' Want dat doen vogelaars. Eigenlijk wil ik wel even teruglopen achter hem aan, maar ja, zoiets doe je niet he.

Weer op de fiets en naar de tweede locatie. De afrastering waar je overheen moet 'stappen' is zichtbaar al vaker beklommen en ik moet zeggen dat het er vast niet erg damesachtig uitziet hoe ik dat doe, maar dat ziet toch nauwelijks iemand. Vijftig meter naar de plas lopen en ja, dan kom je op een heel erg mooie plek met uitzicht op alles. Weer opvliegende Aalscholvers, wat Meerkoeten en dat was het.
Ik wil alweer bijna teruggaan als ik geritsel in het struikgewas hoor. Dezelfde jongeman van zonet duikt op uit het struweel. Nu zal hij mij niet meer ontglippen!

'Bent u Ana?' Ik ben verbouwereerd. Dit is al de tweede keer deze week dat ik door een wildvreemde man met deze vraag word benaderd. Gek mens + verrekijker = Ana Buren blijkbaar. Hij stelt zich voor: 'Ik ben Lazar, de broer van Dusan.'
Dat vind ik nou toch zo aardig van Avifauna he, dat jullie me ter ondersteuning een vogelkenner met telescoop op mijn pad sturen. Want zonder kennis en telescoop begin je als beginner niks.
Lazar stelt zijn telescoop op en na enkele seconden slaakt hij al een kreet: 'Dit is werkelijk heel erg bijzonder wat ik nu zie. Dat moet u zien! Krooneenden! Twee Krooneenden en tussen hen in een Nonnetje!'
Ja, die zijn mooi. Die Krooneenden zou ik waarschijnlijk voor Smienten hebben aangezien, hoewel ik nu achteraf in mijn boekje zie dat die er echt niet op lijken. En dat Nonnetje is werkelijk heel erg mooi. Het zijn allemaal mannetjes. Eigenaardig.
Lazar is echt heel erg enthousiast over die Krooneenden. 'Kijk, nu zie ik er al vier!' Er is ook een vrouwtje bij gekomen. Ik besef dat het een manco is dat ik niet weet welke vogels zeldzaam zijn. Het enthousiasme van Lazar werkt echter heel aanstekelijk. Ik ga ze steeds bijzonderder vinden. En dat Nonnetje is echt heel erg mooi.

Toch wil ik wel erg graag de IJsvogel en de Roerdomp zien. Dus ik vraag Lazar of hij daar zijn telescoop op wil richten.
'Ja, op die plek van zonet zag ik de Roerdompen opvliegen en de IJsvogels langsvliegen. Ik dacht nog: zonde dat ze dat niet heeft gezien.'
Nou ja zeg!

Dan ineens vliegt er een blauw vogeltje langs. Hu! Dat was een IJsvogeltje!
Lazar richt zijn telescoop op het struikgewas rechts van ons. Hij heeft hem wel in het vizier, maar slechts zijn kontje is zichtbaar. Wat een mooi kontje!
'Het IJsvogeltje is het mooiste vogeltje dat er is.' Wat leuk dat zo'n jongeman zo lyrisch kan zijn over vogeltjes!
Ondertussen wordt hij steeds maar opgebeld door broer Dusan die bijzondere waarnemingen meldt.
Het IJsvogeltje besluit om weer langs ons van rechts naar links te vliegen en deze keer zie ik zijn vlucht in volle glorie. Het is een bijna mystieke ervaring. Ik ben zwaar onder de indruk.

'Nu alleen nog een Roerdomp graag, dan kan ik naar huis.'
Lazar spiedt met zijn telescoop alle oevers af. Na enige tijd meldt hij: 'Ja! Hier, heel mooi!'
En ja, daar zit de Roerdomp, pontificaal in het zicht aan de rand van het water. Te ver weg om hem te horen roepen.
Broer Dusan heeft alweer gebeld. Er zit een Witoogeend in Vinkhuizen. 'Ik moet nu gaan, sorry.' Lazar pakt zijn telescoop en statief weer in en snelt weg.

Een beetje beduusd stap ik weer op mijn fiets.Gekke hobby, dat vogelen!
Na een paar meter sta ik voor een weiland met ganzen. Nu ben ik helemaal op mijzelf en op mijn boekje aangewezen. Het zijn geen Rot-, Brand-, of Dwergganzen volgens mijn boekje.
Het zijn ook niet de Grauwe Ganzen, want leer mij de soepgans kennen!
Een Kolgans is het ook niet, de Kleine Rietgans kan het ook niet zijn vanwege de kleur van de poten en de snavel.
Ze hebben oranje poten en stukjes oranje in hun zwarte snavel. Volgens mij zijn het 44 Rietganzen, maar dat weet ik niet zeker want ze gaven geen kik.

Ondertussen maakt een Fazant rechts in het veld zich uit de voeten en links van mij bidt een Torenvalk voor de maaltijd.
Vogelen is een eitje.

Ana

____________________

Epiloog 1

16 januari 2006
Hallo Ana,
Inderdaad een mooi dagje gehad en een leuk verhaaltje erbij.
De ganzen die je hebt gezien zijn trouwens Toendrarietganzen.
Gr. Lazar Brinkhuizen
____________________

Epiloog 2

17 januari 2006
Hallo Ana
Ben vandaag ook op zoek gegaan naar de Roerdomp en de Ijsvogel bij de Piccardthofplas.
Ik begon bij de Veenweg bij het ijzeren scherm. Hier klom ik een dijkje op vanwaar ik een goed overzicht had over de plas. Tot mijn grote verbazing staat pal voor mijn neus een Roerdomp. Na een paar minuten (het lijken wel uren) beide in de paalhouding te hebben gestaan, probeer ik langzaam mijn rugzak af te doen op zoek naar mijn camera. Helaas is deze beweging net iets te veel voor de Roerdomp en met een mooie diep vleugelslag verdwijnt de vogel naar de overzijde van de plas.
Na snel mijn telescoop tevoorschijn te hebben gehaald, probeer ik de Roerdomp nog te zoeken aan de overkant, maar zonder resultaat. Wel zwemmen er hier veel Smienten, Tafeleenden en Wilde Eenden.
Als ik rustig de gehele plas afspeur zie ik ook nog veel Nonnetjes, Grote Zaagbekken enkele Dodaarzen en veel Futen. Vlakbij zit nog een grote groep Meerkoeten en Kuifeenden. Als ik mijn telescoop erop richt zie ik gelijk al twee mannetjes Krooneenden en enkele Nonnetjes.
Hierna besluit ik nog even verder te kijken aan de andere kant van de plas. (nog steeds geen IJsvogel) Als ik langs enkele fraaie koopwoningen fiets aan de Lepelaar zie ik tot mijn grote verrassing een Roerdomp in een voortuin lopen. Deze vogel vliegt al snel de weg over richting de plas. Aangezien het weer er niet beter op wordt, besluit ik maar via het Stadspark huiswaarts te rijden. Als ik net onder de A7 door ben gefietst hoor ik boven het geruis van de auto's het heldere roepje van de IJsvogel. En jawel direct aan het begin van het Stadspark zit de IJsvogel op een kale tak midden in een sloot. Als even verderop ook nog een prachtige Goudvink zich laat zien, kan mijn dag ,ondanks het trieste weer, niet meer stuk.
Groetjes Ronald.