Sternstunde

door: Ana Buren

22 augustus 2007

De haven van Lauwersoog: een paradijs. De wereld aan toiletten, verse vis (levend of gefrituurd) en natuurlijk vogeltjes.
Ik ben gekomen voor de sterns, met name de Zwarte Stern. Een prachtig beestje, een donkere schoonheid.
Al op de kade bij Schierzicht zie ik Visdiefjes het water induiken. Ze vliegen tegen de wind in, hangen stil biddend in de lucht en storten zich met een plons in het water. Een paar jonkies dobberen krijsend in het water en laten zich voeren. Zo nu en dan scheert er ook een Zwarte Stern voorbij, maar omdat die niet bidt voor het eten en bovendien te veraf vliegt lukt het me niet om hem op de plaat te zetten.

Ik loop om de haven heen. Twee dagen terug zaten er op het terrein van de NAM nog honderden sterns: Visdiefjes, Grote Sterns met hun malle punkkapsel, Dwergsterns, Noordse Sterns en ook Zwarte Sterns. Maar nu is het terrein leeg en dus loop ik verder de pier op.
Daar dribbelen de Steenlopertjes bedrijvig aan de rand van het water voor mij uit.

Ik loop naar de pier, want daar zie ik Zwarte Sterns op de rotsblokken staan:

Bij het uiterste puntje van de pier vliegen tientallen Zwarte Sterns heen en weer.
Ik loop erheen maar vanuit zo'n hoog uitzichtpunt krijg ik ze alleen maar met het water als achtergrond en mijn camera weigert om met de autofocus op het water scherp te stellen. Hoewel in de ANWB-gids staat dat de Zwarte Stern als moerasstern zelden naar visjes duikt zie ik de ene na de andere fotogeniek met een visje in de bek uit het water omhoog komen. Tandenknarsend bekijk ik de tafereeltjes. Mijn camera vertikt het. Ik moet dus een lager standpunt zoeken om ervoor te zorgen dat ik de beestjes met de lucht als achtergrond kan fotograferen. Ik schuifel voorzichtig naar beneden, maar als ik bij de wieren ben aangekomen glij ik uit en op mijn achterste beland ik onderaan bij de waterrand. Dat scheelt een hoop tijd en benauwd gemanoevreer.

Om 12.00 uur is het kibbelingentijd dus haast ik mij naar Schierzicht.
Op de terugweg zie ik een jonge Grote Stern uitnodigend op een stuk beton staan:

Ook de Noordse Stern is niet te beroerd om even te poseren:

Hoe anders is dit toch gesteld met die vermaledijde Zwarte Stern!

Bij de counter in Schierzicht zie ik een man die mij vaag bekend voorkomt. Ik neem hem monsterend op en hij kijkt gewoon terug. 'Kennen wij elkaar?' vraag ik tenslotte maar.
'Ja, jij heet Ana.' zegt ie. En dan herinner ik me het ineens, die alleraardigste eerste ontmoeting met Lex in het Eemshavengebied waar hij zo verguld was met het ringen van zijn eerste Grote Lijster.
Hij komt even later naar mijn tafeltje. 'Er is hier in de haven een Visdief uit Zuid-Afrika waargenomen!'
'Ja, dat weet ik. Waargenomen door de vader van Derick.'
Lex kijkt even verbaasd dat ik dat weet. Ikzelf ben er eigenlijk ook erg verbaasd over. Dat er nu dat soort dingen in mijn hersenpan zitten! Maar leuk is het natuurlijk wel. Zou die een broedpoging bij ons gedaan hebben of komt ie uit het Noorden?

Ik haast mij weer terug naar de pier, want de lucht begint te betrekken.
Eindelijk fixeer ik een vliegende Zwarte Stern een beetje in beeld:

Hij is in de rui en heeft een bespottelijk pokdalig buikje.

Ik ben zo in de sterns verdiept dat ik om 15.50 uur zie ik dat ik de bus van 15.20 uur terug naar Groningen heb gemist. Dat is balen, want nu moet ik twee uur wachten op de volgende en die gaat maar tot Zoutkamp.
Nou, dan nog maar even verder met de sterns, maar dat levert geen beter resultaat op.

Ik wandel om 17.10 uur naar de aanlegplaats van de veerboot en daar staat de bus al.
'Is er een beetje goede verbinding naar Groningen vanaf Zoutkamp?'
De buschauffeuse grinnikt.
'Ik kan u een heel verhaal gaan vertellen: in Zoutkamp moet u een half uur wachten, dan neemt u de bus naar Winsum. In Winsum stapt u dan op de trein naar Groningen...'
'Nee he! Wat een gedoe zeg!' Ik ben ontsteld. Wat achterlijk! Er gaat werkelijk niets maar dan ook niets boven Groningen! '
… maar ik rijd vanaf Zoutkamp leeg naar Groningen terug, dus dan kunt u wel meerijden naar station Groningen.'
Huh?
Dan krijg ik een heel verhaal te horen over busmaatschappijen die langs elkaar heen werken. Het zal allemaal wel. Ik word fijn naar Groningen gereden. Ik ben zelfs de enige passagier, want wie heeft er nu wat te zoeken in Zoutkamp?

We rijden linea recta naar Groningen en laten Zoutkamp voor wat het is. We babbelen, d.w.z. ik vertel haar over vogeltjes. Over sterntjes en hoe leuk ze zijn. En wat het verschil is tussen zeesterns en moerassterns. Ik laat er ook een paar op de display zien.
'Ik rijd normaal gesproken over het Damsterdiep en zo naar de garage, maar ik wil je er ook wel op een andere plek uit laten als dat handiger is. Maar niet op de Grote Markt, want dan moet ik de mensen van alles gaan uitleggen. In de Oude Ebbingestraat bijvoorbeeld?'
Nou, dat is zo'n beetje bij mij voor de deur, dus dat kon veel minder.

Thuisgekomen gaan de 3 GB meteen in de computer. Au, bijna allemaal bewijsplaatjes! En wie moet ik wat bewijzen? Ze willen me ook zo wel geloven.
Nu alleen nog maar de Lachstern, Dougalls Stern, Reuzenstern, Koningsstern, Bengaalse Stern, Bonte Stern, Brilstern, Arabische Stern, Forsters Stern, Witvleugelstern en Witwangstern. Dan ben ik klaar. Zucht. Een leven is te kort.
Maar die Reuzenstern, die moet te doen zijn.

Ana