workshop digiscoping, een verslag

Hier kun je opmerkingen en/of vragen kwijt m.b.t. natuurbebeer en natuur in het algemeen

Moderator: hdelange

Locked
User avatar
anaburen
Vogelaar
Vogelaar
Posts: 754
Joined: 13 Nov 2002, 00:00
Contact:

workshop digiscoping, een verslag

Post by anaburen »

Het zou maar 6 minuten lopen zijn vanaf de bushalte op de Verdiweg in Eelde naar de kijkboerderij ’t Hoogeveld. Omdat ik telkens weer een verrassend talent blijk te hebben om de wereld verder te verkennen dan strikt noodzakelijk is, heb ik thuis meerdere prints van de locatie gemaakt. Van veraf en ingezoomd. Nu kan mij niets meer gebeuren.
Een kwartier later loop ik nog steeds bepakt met telescoop, statief en overlevingspakket in the middle of nowhere mij af te vragen wat er nú weer is misgegaan. Een hond komt blaffend op mij af.
‘Franco, HIER!!’ Gelukkig, een mens! Ik haast mij naar deze soortgenoot. Of hij weet waar de kijkboerderij is en ik laat hem een van mijn prints zien.
‘Deze boerderij waar we nu voor staan is de enige boerderij in de wijde omgeving, dus het moet hier zijn.’ zegt ie. Maar die boerderij lijkt in de verste verte niet op een kijkboerderij en bovendien klopt het huisnummer niet. Ik haal een verder uitgezoomde print tevoorschijn. ‘Ah, u moet op de hoek van de Helmerdijk zijn! Dat is een kilometer verderop. Die kant op.’

Ik word verwelkomd door Anne van de Zijpp, coördinator van de vogelwerkgroep IVN Eelde/Paterswolde. En door de workshopleider van deze dag: Martijn Snijder. Met hem heb ik al eens kennisgemaakt op de Selwerderhof. Ik zie veel bekende gezichten. Kijk, die grappige struise boswachter van onlangs in het Friescheveen is er ook!
Martijn heeft een duidelijk verhaal. Hij vertelt waaraan een camera voor digiscoping moet voldoen en welke merken hiervoor voorhanden zijn. Een draadontspanner is een must en ik noteer het adres in Engeland waar je die kunt bestellen. Op www.digiscooppix.nl vind je verder nuttige suggesties. Tijdens het practicum zal hij geassisteerd worden door zijn vriendin en door zijn vader.

Koffiepauze. Ik ga een praatje maken met de boswachter. Hij heeft mijn verhaaltje van onlangs gelezen. ‘Struise boswachter…!’ zegt ie. Nou ja, niet dan? Ik heb ook over hem gehoord dat hij érg streng is. ‘Wie heeft dat gezegd?!!!’
Ik vraag hem naar zijn naam, voor het verhaaltje. ‘Herman.’ zegt ie en kijkt een beetje gek. Er gaat nog steeds geen belletje rinkelen. ‘En de achternaam?’ vraag ik. ‘Boerma.’ En dan kijk ík een beetje gek. Dat is zwak uitgedrukt. Ik kan wel door de grond zakken.
Met Herman ben ik namelijk vorig jaar een avond op pad geweest. We gingen op bezoek bij Bert van Tol en Jantina Mulder omdat we in onze jeugdige overmoed dachten dat we de vormgeving van de Grauwe Gors wel even van hen over konden nemen.
Ik heb hem gewoon niet herkend. ‘Nou ja, ik ben ook erg afgeslankt.’ zegt Herman vergoelijkend.
Kunnen die vogelaars nou niet gewoon eens naamkaartjes dragen?
Anne krijgt als voorzitter van de vogelwerkgroep een camera met draadontspanner aangeboden.

Image
Buiten worden alle telescopen opgesteld. Een IJsvogeltje, een Gaai en een Kerkuil poseren bereidwillig voor ons. Het weer is ons goed gezind: fotografenweer met zon en sluierbewolking. De Limousines loeien vriendelijk om ons heen.

Image
Het is toch nog een heel gedoe, dat digiscopen. Maar met aanwijzingen van Martijn en zijn vriendin Sara begin ik de handigheid en de beginselen te begrijpen.
Ik krijg er een beetje vertrouwen in dat ik er straks misschien toch iets van terecht ga brengen. Vandaag niet, want er zijn teveel prikkels. Ik kan niet kiezen in welke rol ik wil kruipen: die van fotograaf, vogelaar, paparazza of carnivoor. Er lopen overheerlijke limousins rond.
Als ik zo’n beest over de kop wil aaien kijkt hij mij aan en wendt hij ineens zijn natte snuit naar mij toe. Ik deins een beetje verschrikt achteruit. Het lijkt mij toch een naar idee dat hij straks onherkenbaar op mijn bordje belandt. Ik stel mijn opvattingen over voedingskwesties bij.

Image
Mijn Canon Powershot 610 kan het ook allemaal niet meer bijbenen en staat voortdurend op tilt omdat ik vergeet om op tijd naar het juiste programma te switchen.

Image
Na de pauze licht Martijn de fotobewerkingen, m.n. de kleuraanpassingen en verscherping in Photoshop toe. Duidelijk en to the point. Alle hulde voor deze didactische aanpak. Martijn: bedankt!

Feiko biedt aan om mij terug naar Groningen te rijden. Remmelt rijdt mee en vertelt enthousiast over ‘zijn’ uilen. In het gebied Eelde/Paterswolde zijn er 30 nestkasten geplaatst. Binnenkort gaan ze checken of deze ook bewoond zijn.
We rijden met een omweg door Eelde en Remmelt wijst de nestkasten aan, allemaal geplaatst naast een stevige horizontale tak waar de vogel op kan koekeloeren. We passeren een boerderij waar een Steenuiltje broedt onder een dakpan. Een paar meter verderop is een nestkast opgehangen in een boom. Achter de boerderij hangt eveneens een nestkast en ook aan de overkant van de straat. Het is een hele steenuilenvinexwijk.
Feiko vogelt ook nog niet zolang en we bespreken het hoe en waarom en vooral nog eens het hoe en hoe moeilijk het is. Vooral die steltlopers, vind ik. Feiko vindt die helemaal niet moeilijk. Als beginnend vogelaar zat hij enkele jaren geleden in de hut van de Ezumakeeg. Door zijn nieuw aangeschafte telescoop zag hij er een Zwartpootruiter. ‘Kijk, een Zwartpootruiter!’ zei ie. De andere vogelaars in de hut keken hem bevreemd aan. Hij riep het nog maar eens op zeer besliste toon. Die andere vogelaars wilden niet vervelend doen, maar zeiden toch dat ze meer dachten aan een Tureluur. 'Heb je een vogelboekje bij je?' vroegen ze. Nee, dat had ie niet. Nou, zij wel. Die andere vogelaars waren Oane Tol en Jan Bosch. Inmiddels wil Feiko wel geloven dat het een Tureluur was. Maar dat mag ik niemand vertellen. Hij zal altijd te boek blijven staan als die man van de Zwartpootruiter.

Ana
User avatar
arenaria
Vogelaar
Vogelaar
Posts: 1125
Joined: 10 May 2002, 23:00

Post by arenaria »

Weer een mooi verslag!

Jan Allex
Locked

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 40 guests